GR 563 etappe Andrimont - Eupen

Afdalen naar Baelen.

 

 Kaart 

Details GPS Track
Lengte track 18.40 km
Totale stijging 340 m
Totale daling 360 m
Moeilijkheidsgraad 2/4 - Makkelijk
Categoriën Hiking GR 563

  
(deze track toont het traject zoals het in augustus 2023 op grsentiers.org stond, de website van de Waalse GR organisatie; consulteer altijd die website voor de meest recente situatie)
 
 

Reis info

De startplaats in Andrimont is vlot te bereiken met de bus vanuit Verviers.
Aan de halte Verviers Théâtre nam ik TEC bus 708 richting Andrimont. De halte ligt op zo'n 100 meter van het treinstation Verviers-Central. De bus doet er nog geen 15 minuten over tot de halte Saint-Laurent in Andrimont. Nog een paar minuutjes stappen en je bent op de plek waar je vorige keer het GR 563 traject verliet. Bus 708 is een stadsbus en rijdt in de week en op zaterdag 2 keer ieder uur (ook in vakanties). Op zondag is de dienstregeling beperkter.
Je kan ook bus 717 (Verviers - Henri-Chapelle - Welkenraedt/Kelmis) nemen. Die vertrekt aan het station (halte Gare Centrale) en bereikt Andrimont (halte Eglise) in 10 minuten. De bus rijdt wel maar om het uur, en niet op zondag.

Bij aankomst in Eupen heb je de keuze tussen trein en bus.
De treinstations van Eupen en Verviers liggen op dezelfde lijn (richting Liège, Brussel en de kust). Van het centrum van Eupen waar de tocht eindigt is het nog zo'n 15 minuutjes stappen tot het treinstation. De rit tot Verviers duurt nog geen 25 minuten.
Je kunt ook bus 725 nemen tussen Eupen en Verviers. Die legt het traject naar Verviers af in 35 minuten. In de week en op zaterdag rijden er 2 bussen per uur, ook op vakantiedagen. Op zondag is er 1 bus per uur. Je neemt de bus best aan de halte Eupen Rathaus.

(Controleer deze info altijd zelf met de websites en apps van de betrokken openbaar vervoer maatschappijen - NMBS, De Lijn, Le Tec... Dienstregelingen wijzigen regelmatig, en verschillen naargelang dag en uur van de verplaatsing)

 

De wandeling - augustus 2023

Vanaf de bushalte loop ik al vlug terug tussen de lichtglooiende groene weides en de zo typische haagafsluitingen van het Land van Herve. De eerste weidepoort laat niet lang op zich wachten. Het zal niet de laatste zijn op deze tocht. Je komt ze in verschillende vormen tegen: hoog, laag, beton, hout, metaal, steen, draaiend, kantelend, klauterend ... Die weidedoorsteken zijn altijd weer speciaal, ze geven een heerlijk gevoel van openheid en vrijheid. Hier en daar een koeievlaai moet je er wel bijnemen.

Af en toe achterom kijkend duikt meer dan 5 km na het vertrek nog altijd de watertoren van Andrimont op in de verte. Wat onderweg ook weer opvalt zijn de vele kruisen. Minder positief is dat er heel wat verharde wegen in deze etappe zitten (wel altijd rustige stukken), en dat de bewegwijzering niet altijd even duidelijk is. Gelukkig is er de gpx-track, zodat ik geen onnodige omwegen moet maken.
Het traject nadert de E40 autoweg tot op minder dan 1 km. Net dan zorgt het enige stukje bos dat deze tocht rijk is, ervoor dat het lawaai en de aanblik van dat betonlint me bespaard blijven.

Voorbij het gehucht Houyoux gaat het weer de weides in. Een idyllisch gelegen St-Rochus kapel is net aan een opknapbeurt toe. Maria moet haar bidplaats delen met allerlei werkmateriaal en luid schallende muziek, maar die opoffering zal vlug vergeten zijn als de kapel terug voor lange tijd weer en wind zal kunnen trotseren. De kapel dateert van 1740 (vergroot in 1760) en is gewijd aan St-Rochus als beschermheilige van de huisdieren. In de kapel wordt hij afgebeeld met een hond die een stuk brood in de muil heeft. Lees er de legende van deze heilige maar eens op na.
Waar het traject scherp naar links afdraait zou je het pad rechtdoor kunnen volgen om nog geen kilometer verder uit te komen bij het treinstationnetje Dolhain - Gileppe. Een noodoplossing voor wie de rest van de tocht niet meer ziet zitten.
Voor mij gaat het terug omhoog om een mooi zicht te krijgen op de kerk van het historische stadje Limbourg. GR 563 laat Limbourg en Dolhain rechts liggen, maar als je ooit de kans krijgt moet je Limbourg zeker eens bezoeken. Het GR 573 pad komt er wel langs.
Ik volg een smal paadje, hoog boven de spoorweg Verviers - Welkenraedt - Eupen. Dan wordt de spoorweg overgestoken en gaat het langs een onzichtbaar blijvende steengroeve die nog altijd uitgebaat wordt. De exploitatievergunning moest dit jaar verlengd worden voor ettelijke jaren, maar daar kwam heel wat protest tegen. De groeve ligt vrijwel helemaal op het grondgebied van Baelen, maar het transport van en naar de groeve loopt helemaal door het centrum van Dolhain-Limbourg. Momenteel gaat het over een 100 zware vrachtwagens per dag die zorgen voor stof, lawaai en vervuiling.  De nieuwe vergunning gaat ook over het nivelleren van een deel van de terreinen in de groeve. Het grondverzet dat daarvoor nodig is zou het aantal vrachtwagens per dag zelfs verdubbelen. Daarmee gepaard gaand ontstaat er ook een problematiek van al of niet vervuilde gronden die in de groeve zouden belanden. Stof genoeg voor heftige discussies.

Het traject loopt nu naar Baelen. Vanuit een bocht in een dalende veldweg duikt de gedraaide kerktoren van het dorp op. Via een tot natuurreservaat ingericht beekvalleitje kom ik bij het gemeenteparkje aan een mooie fontein, de ideale plek om de picknick aan te spreken. De fontein is een realisatie van de Duitse kunstenaar Peter Hodiamont die zich in Baelen vestigde. Hij overleed in 2004, maar zijn atelier werd bewaard en is nog altijd te bezichtigen.
Gelegen in een open groene omgeving laat niets vermoeden dat Baelen zich uitstrekt tot aan het begin van de ruige Hoge Venen, en dat 2/3den van het grondgebied bedekt worden door een deel van het machtige Hertogenwoud. Ook het stuwmeer van de Gileppe ligt voor de helft in Baelen, de andere helft hoort bij Jalhay. 
De oostgrens van de gemeente was vroeger onze landsgrens met Pruisen. Dat veranderde in 1919 met het Verdrag van Versailles toen de oostkantons bij België gevoegd werden. Sindsdien heeft Baelen geen landsgrens meer, wel een Frans/Duitse taalgrens. Een deel van de inwoners spreekt een Duits-Nederlands grensdialect, maar de officiële taal is hier nog altijd het Frans terwijl er faciliteiten zijn voor de Duitstaligen.
GR 563 loopt verder over het kerkhof dat hier nog rond de kerk ligt. Een muur van eeuwenoude grafstenen geeft de plaats een bijzondere aanblik. Het gotische kerkgebouw dateert uit de 16de eeuw terwijl de imposante toren teruggaat tot de 12de eeuw.
Eenmaal voorbij de kerk verlaat het traject al vlug Baelen, maar ook hier is het mogelijk om de wandeling af te breken en de bus te nemen, terug naar Verviers. Zo'n 250m buiten het GR traject stopt bus 725 op de hoofdweg Eupen - Verviers, halte Baelen-Village.

Na nog een deel onverharde veldwegen steek ik bij het gehucht Overoth diezelfde verkeersweg Verviers - Eupen over. Net ervoor kijk ik in de verte uit op het Hertogenwoud dat de oplopende helling naar de Hoge Venen bedekt.
Overoth hoort nog bij Baelen. Bij de invasie van de Duitsers begin augustus 1914 waren de inwoners van Overoth bij de eerste Belgen die de vijandelijke troepen massaal de grens zagen oversteken en voorbij marcheren. In die eerste oorlogsdagen werden hier 3 boerderijen platgebrand en 8 burgers vermoord. België had toen een neutraal statuut, maar dat werd compleet genegeerd door de Pruisen.

En zo kom ik aan de grens met Eupen. De GR volgt die grens zo'n 300 meter. Het is een rustige weg in een buitenwijk. De stenen grenspalen die vroeger België en Pruisen scheidden staan er nog altijd. En ze staan aan weerskanten van de weg, wat betekent dat de grens midden over de weg loopt.
En dan is het gedaan met Baelen. Het GR traject stapt definitief Eupen in, meer bepaald de wijk Stockem. Daarmee sta ik in het Duitstalig landsdeel. Een St-Michaelskapel en een kasteelgebouw (Burcht van Stockem) zorgen voor nog wat visuele afleiding tussen de bebouwing die me naar het centrum van het stadje leidt. Door het stemmige Klinkeshöfchen Park gaat het tot bij het St Nikolaus ziekenhuiscomplex. Nog even de Hufengasse door en ik eindig deze GR 563 etappe op de Marktplatz tegenover de statige St. Nikolauskerk. De tocht zit er op.
Ik neem de tijd om eens goed uit te blazen op een schaduwrijk terrasje, en dan gaat het naar de bushalte voor de terugrit naar Verviers.

 

Sfeerbeelden

God heeft de mens geschapen, en om hem te bedanken heeft de mens God geschapen
Philippe Geluck

We gebruiken enkel cookies die essentieel en nodig zijn voor de werking van onze website.