Lentewandeling nieuwjaarsdag 2022

De natuur schenkt ons een pracht van een nieuwjaarstaart.  

Kaart

Sfeerbeelden

Wandelverslag

1/1/2022

Op nieuwjaarsdag de Hoge Venen opzoeken voor een wandeling, altijd goed om het jaar te starten. En dit jaar hoeven we er zelfs geen vriestemperaturen, regen of sneeuw voor te trotseren. Integendeel, met de ongewoon zachte eindejaarstemperaturen (op de Hoge Venen 10 à 11°C en weinig of geen wind) sneuvelen al 4 dagen op rij de warmterecords. En toch blijven heel wat mensen de schouders ophalen en doet de politiek alsof haar neus bloedt als het over de klimaatopwarming gaat. "Misdadig" is het woord dat best past bij die houding.

TEC bus 390 brengt ons naar de Baraque Michel, een ritje van 25 minuten vanaf het centraal station in Verviers. Naarmate de bus de Vesdervallei uitstijgt komen we voorbij Jalhay in de wolken terecht. De zon is er om 10.15u nog niet in geslaagd het wolkendek boven de Hoge Venen op te lossen. Maar dat mistig sfeertje heeft wel iets. Het past perfect bij de Hoge Venen. Op de parking van de Baraque Michel staan al wat auto's, maar voor de grote toeloop is het nog wat te vroeg, zeker op nieuwjaarsdag.

We stappen meteen het veen in. We hebben gekozen voor een traject dat zowel makkelijk als eenvoudig te volgen is. Langs de Vecquée gaat het quasi rechtdoor naar Hockai, om vanaf daar de Hoëgne te volgen tot aan de Pont de Belleheid. Afstand 10,5 km. Altijd licht dalend, in totaal zakt het tijdens deze wandeling zo'n 300m. Over zowel de Vecquée als de Hoëgne-wandeling hadden we het al uitgebreid in vorige verslagen.
Op de Vecquée komen we weinig of geen volk tegen. Op de wandeling langs de Hoëgne daarentegen is het heel wat drukker. Dat stuk is nu eenmaal - en met reden - een van de oudste en bekendste wandelingen in het land. Wel raar dat we mensen tegenkomen die het vertikken hun hond aan de leiband te houden, maar die hem wel aanbinden (en zelfs dragen) als ze een brugje moeten oversteken. Bijna hilarisch als het niet zo in-triest was. Nu ja, dat zegt meer over de eigenaars van die honden dan over de dieren zelf.
Tegen het einde van de tocht valt nog altijd op hoe ook hier op de Hoëgne de waterbom huis hield in juli 2021. Verschillende brugjes zijn toen gewoon bezweken en weggespoeld onder het watergeweld. Op andere plaatsen zie je hoe de watermassa bochten afsneed en uitspoelde, en hoe onderweg bomen en begroeiing volledig vernield werden. Maar er is wel hard gewerkt om de schade zo goed mogelijk te herstellen en het wandelpad terug toegankelijk te maken.

Aangekomen bij de Pont de Belleheid proberen we ons niet te hard te ergeren aan de vele auto's die de parking bezetten. De 5 à 10 meters dat de bestuurders hun kleinood op wielen door enkele centimeters ondiep water naar de overkant van de Hoëgne mogen sturen lijken wel de vervulling van een kinderdroom. Ocharme.
We nemen een stijgend binnendoorpaadje naar de bushalte op de N640. De rit terug naar het centraal station van Verviers duurt ongeveer een halfuurtje.

Al bij al hebben we het jaar goed ingezet, zelfs al was de prachtige schuimtaart op de Hoëgne niet eetbaar.