GR 57: Angleur - Esneux (15,7 km)

Mooie tocht, niet te lang, grootse panorama's en veel onverhard. Deze eerste verkenning van de Ourthevallei ontgoochelt niet.

Kaart

(deze track is gebaseerd op informatie uit de website grsentiers.org, de Waalse GR organisatie; consulteer altijd hun website voor de meest recente situatie)

Reis info

De tocht vertrekt aan het treinstation van Angleur. Met de trein vanuit Liège-Guillemins ben je er in een paar minuten. Neem een trein richting Verviers - Welkenraedt - Eupen, of Gouvy - Luxembourg, of Marloie.

De wandeletappe eindigt waar het GR traject de Avenue Montefiore bij Esneux verlaat. Volg deze weg nog zo'n 400 m tot bij de brug over de Ourthe. Een bus (richting Liège Opéra) stopt aan de halte Montefiore en rijdt op 35 minuten naar Liège-Guillemins. In Esneux is ook een treinstation van waaruit je makkelijk terugkeert naar Liège-Guillemins via Angleur.

Dat maakt deze tocht tot een ideale treinstapper.

(Controleer deze info altijd zelf met de websites en apps van de betrokken openbaar vervoer maatschappijen - NMBS, De Lijn, Infotec... Dienstregelingen wijzigen regelmatig, en verschillen naargelang dag en uur van de verplaatsing)

Sfeerbeelden

De wandeling

In Angleur keren we het Ourthekanaal de rug toe en gaat het naar de valleirand die we al meteen beklimmen. Boven lopen we door bos naar de Lande de Streupass, schrale open terreinen. Dit bijzonder gebied dat steil afloopt naar de Ourthe heeft alles te maken met de exploitatie van zink- en loodertsen in de streek. Tot diep in de 20ste eeuw vergiftigde de uitstoot van de Vieille Montagne zinkfabrieken deze hellingen. Bomen stierven af en maakten later plaats voor een heide-achtige begroeiing en zinkminnende bloemen en planten, waaronder het zinkviooltje. Sinds de verontreiniging gestopt werd herovert de natuur langzaam maar zeker haar rechten. Zonder menselijk ingrijpen zal dit bijzonder gebied terug bebost raken. Omwille van het behoud van de bio-diversiteit poogt men nu dat proces te stoppen. Goed of slecht?

Wat verder toont een uitzichtpunt de bocht van de Ourthe waarin het industriële Embourg zich genesteld heeft. Voor ons gaat het verder over de heuvelkam naar de Sart Tilman campus van de Universiteit van Liège. Het gebied waar we door lopen wordt door deze instelling beheerd als een natuurreservaat van 220 ha (Lande de Streupass inbegrepen). Te oordelen aan de vele takken en omgewaaide bomen langs het traject moeten ze hier nog niet zo lang geleden serieus stormweer meegemaakt hebben. De joggers lijken zich daar echter weinig van aan te trekken. Toch wel een prachtomgeving voor een universiteitscampus.

Voorbij het obligate golfterrein gaat het richting Roche aux Faucons. We lopen nu pal op de rand van de steile vallei. Verschillende uitzichtpunten tonen de onder ons meanderende Ourthe en het glooiende landschap er achter. Ideaal om te picknicken en te genieten van het panorama. We verlaten even de valleirand en wat verder begint het te dalen naar de rivier, eerst langzaam, dan steeds steiler. Door af en toe even van het parcours af te wijken vallen er onderweg nog enkele bezienswaardigheden mee te pikken. Er zijn de sporen van terrasbouw op de valleirand die zouden dateren van het Gallo-Romeins tijdperk. Er is de Vieux-Liège paal, een gedenksteen opgericht in 1970. De stèle herinnert aan een bijeenkomst op 20/2/1944 op deze plaats, onder ijzige temperaturen, terwijl boven de vallei een luchtgevecht plaatsvond. De vzw Vieux-Liège herdacht hier toen haar 50-jarig bestaan. Le Vieux-Liège bestaat nog altijd. Het is een heemkundekring die zich actief inzet voor het behoud van het patrimonium in de streek rond Liège. En dan is er ook nog de Trou Marie, de ingang van een ondergrondse groevegang waarin vroeger zandsteen uitgekapt werd, waarschijnlijk voor de vervaardiging van molenstenen.

Na de afdaling staan we bij de vroegere Hoeve van Rosière. De oudste gebouwen dateren uit de 17de eeuw, maar de plaats is al bekend sinds de 12de eeuw toen Cistercienzermonikken er zich vestigden. Tot het Ancien Régime werd de hoeve beheerd door religieuzen, daarna kwam ze in het bezit van privé-eigenaars. Rond 1900 werd er een populair restaurant uitgebaat. Bezoekers kwamen te voet vanuit Esneux langs het Ourthepad dat we ook zullen volgen. De Ourthevallei is al langer een bekende toeristische trekpleister. Vandaag is de Ferme de Rosière een manège.

Het laatste deel van de wandeletappe voert langs de Ourthe. De reuzenbalsamien mag dan al een opdringerige exoot zijn, de bloemen ogen mooi. Iets voor Esneux verlaten we het oeverpad en komen uit op de verkeersweg. De oude villa's bevestigen de aloude toeristische reputatie van Esneux. Eerst waren het de begoeden en de kunstenaars die er zich vestigden. Later, met de komst van de spoorweg begon ook de gewone man zijn weg te vinden naar Esneux en de Ourthevallei, een evolutie waar ook wij vandaag nog kunnen van genieten.

Andere GR-tochten in de streek

GR 573: Angleur - Nessonvaux (20,4 km)

GR 575/576: Hermalle-sous-Huy - Esneux (24,3 km)
GR 575/576: Esneux - Sprimont (21,9 km)

GR 579: Awirs - Liège (21,2 km)