GR 57: Gouvy - Troisvierges (18,6 km)

Op naar de bronnen van de Oostelijke Ourthe... in Ourthe. Daarna verkast GR 57 naar het Groothertogdom Luxemburg en steken we de waterscheidingslijn tussen het Maas- en het Rijnbekken over.
Een makkelijk, rustig en aangenaam traject, maar wel met heel wat asfaltkilometers.

Kaart

(deze track is gebaseerd op informatie uit de website grsentiers.org, de Waalse GR organisatie; consulteer altijd hun website voor de meest recente situatie)

Reis info

Om in Gouvy te raken nemen we in Liège-Guillemins de IC-trein naar Luxembourg. De lijn wordt maar om de twee uren bediend. De reis duurt een uur en 10 minuten. Van het station in Gouvy is het geen 5 minuten stappen tot de brug over de spoorweg waar GR 57 passeert.

Terugkeren doen we vanuit Troisvierges waar het staptraject eindigt aan het treinstation. Het ligt op dezelfde spoorlijn Luxembourg - Liège. Makkelijk voor wie de auto wil parkeren in Gouvy. De treinrit Troisvierges - Gouvy duurt nauwelijks 10 minuten.
Het korte ritje is wel een 'internationale treinreis' en dat voel je in je portemonee. Aan de automaat koop je een heen/terug ticket Troisvierges - Gouvy: 9,8 €.  Een enkeltje behoort zelfs niet tot de mogelijkheden. We stelden de vraag aan een conducteur die ons bevestigde dat er inderdaad geen enkele mogelijkheid is om die trip met een enkeltje af te leggen. Raar maar waar, en duur ook!
Wie doorreist naar Liège en verder, vult vanaf Gouvy zijn/haar Railpasskaart in zodat de rest van de reis dan toch maar 7,7 € kost.
Hou er ook hier rekening mee dat de trein maar om de twee uren rijdt.

(Controleer deze info altijd zelf met de websites en apps van de betrokken openbaar vervoer maatschappijen - NMBS, De Lijn, Infotec... Dienstregelingen wijzigen regelmatig, en verschillen naargelang dag en uur van de verplaatsing)

Sfeerbeelden

De wandeling

We stappen Gouvy uit in het gezelschap van een stukje GR 571. De 'lounge' bank die we zo'n 5 jaren geleden al maar niks vonden, staat er nog altijd en zit/ligt nog altijd even ongemakkelijk.
Na de afsplitsing van GR 571 gaat het traject richting Ourthe. Dit keer is het niet alleen de naam van de rivier die we al sinds Liège volgen, maar ook de naam van het dorp waar de oostelijke arm van de rivier ontspringt. Het dorp zelf stelt niets voor. Er staat wel een witte kerk, maar die vinden we allesbehalve geslaagd. Het is een typisch modernistische constructie uit de jaren '60 die de in WOII vernielde kerk moest vervangen. Toch weer een reden om tegen oorlog te zijn: zonder oorlog zou dat bouwsel ons bespaard gebleven zijn.

(screenshot uit de Osmand app)

Vanuit de dorpskern volgen we nog even op een afstand het beekje dat gaandeweg de Oostelijke Ourthe zal vormen. Brongebieden zijn over het algemeen weinig spectaculair. Ook bij de Oostelijke Ourthe is dat zo. Water welt op verschillende plaatsen onopvallend uit de grond in een drassig gebied en vormt uiteindelijk een beekje.
Tot zover het eerste deel van het GR 57 Ourthe-avontuur. Het traject stijgt door wat bos en velden naar het laatste dorpje op Belgisch grondgebied, Wathermal. De Sint-Hubertus en Antoniuskapel bewijst dat zelfs een plompe toren met muren van anderhalve meter dik deel kan uitmaken van een elegant ogend kerkje in een zeer mooi natuurkader. De toren helt licht over in de overheersende windrichting om een betere windweerstand te hebben. Bij de ingang van het kerkhofje ligt een zeer oude en zeldzame romaanse grafsteen. De steen heeft de vorm van een ezelsrug en bedekte enkel het lichaam en niet het hoofd van de overledene. Dit soort grafstenen kwam voor tot in de 14de eeuw.

De tocht trekt een bos in en steekt daar de onzichtbare grens met het Groothertogdom Luxembourg over. We stijgen lichtjes verder en bereiken na enkele kilometers het eerste Luxemburgse dorp: Huldange. Achter het dorp ontwaren we in de verte op een wat hogere heuvel een watertoren. Die staat op de Burgplatz, de op een na hoogste plek van Luxemburg (558m). Er volgt nog een mooie bospassage en dan wordt het asfalttrappen door open landbouwgebied. We lopen over de Gaalgebierg en krijgen weidse zichten op enkele omliggende dorpen zoals Basbellain, wellicht de oudste plaatsnaam in het Groothertogdom. In het jaar 585 zou de Merovingische koning Childebert II er nog verbleven hebben.

Bij een opvallend wegkruis daalt GR 57 naar het nog prille Wiltzriviertje (Woltz in het Luxemburgs). Het valleitje ligt hier in het beschermd natuurgebied Cornelismillen. De schuwe zwarte ooievaar doet zijn reputatie alle eer aan want hij/zij laat zich niet zien. Ook de spoorlijn Troisvierges - Gouvy loopt langs dit valleitje.

Nog even verder langs glooiende weides waar druk gehooid wordt, om dan weer uit te komen bij de Woltz. De spoorweg duikt hier kort een tunnel in. Op deze plaats passeert een WOII vluchtroute. In het Groothertogdom joegen de Duitse authoriteiten meedogenloos op weerstanders, deserteurs en iedereen die hen steunde of hielp. Vanaf 1943 werden daarom vluchtroutes opgezet naar België waar de repressie minder streng was. Een Sentier des Passeurs herdenkt de helden die regelmatig hun leven riskeerden als begeleiders van de vluchtelingen.
Hier ontmoeten we ook weer het populaire Vennbahn fietspad. Samen met onze route gaat het rond de heuvel en over de tunnel door om aan de andere kant uit te komen bij het station van Troisvierges, einde van deze wandeletappe. Tot hier was de route altijd aangeduid met de bekende witrode GR-tekens. Volgende keer gaat het verder langs het Luxemburgse Sentier du Nord dat bewegwijzerd is met een gele ruit.

Troisvierges (in het Luxemburgs Ëlwen) betekent letterlijk '3 maagden'. Oorspronkelijk zouden dat 3 godinnen uit de Romeinse en Griekse mythologie geweest zijn, maar paus Gregorius I maakte er in de beste katholieke traditie 3 maagden van. Sindsdien gingen Waalse bedevaarders naar 'les trois vierges', vandaar de Franse naam. De Luxemburgse naam daarentegen verwijst naar de naam Ulf, waarschijnlijk iemand die de plaats stichtte.

Aan het station vinden we een taverne. Dit keer geen zwaar bier om de etappe af te sluiten. Het warme weer heeft ons vooral dorstig gemaakt en die dorst verhelpen we liever met een frisse halveliter pint. Daarna kuieren we nog even tot het centrum van Troisvierges om vast te stellen dat er absoluut niks te beleven valt. Je vindt er wel wat winkels waaronder een supermarktje en enkele cafés. We keren dan maar terug naar het station om daar nog iets te eten alvorens de dure 'internationale' trein naar Gouvy en Liège op te stappen. Pech, de luidspreker op het perron van het onbemande station kondigt doodleuk aan dat de trein van 20.26u geannuleerd is. Geen verontschuldiging. We kunnen alleen nog maar eens 2 uren wachten op de volgende trein. Een lange uitstap is het wel geworden...

Andere GR-tochten in de streek

GR 571: Vielsalm - Gouvy (15,2 km)
GR 571: Gouvy - Lierneux (25,8 km)