GR 573: Angleur - Nessonvaux (21,8 km)

Een stevige stapper (onderschat vooral het hoogteprofiel niet) die vanuit de stadsrand van Liège de Vesder vallei volgt tot in Nessonvaux. Een erg afwisselende tocht waarin de herstelkracht van de natuur diepe indruk maakt, en dit ondanks eeuwen doorgedreven industrialisatie van de streek.
Mooi meegenomen is dat start- en eindpunt van de wandeling met de trein te bereiken zijn.

Kaart

(deze track toont het traject zoals het in januari 2021 op grsentiers.org stond, de officiële website van de Waalse GR-organisatie; consulteer altijd die website voor de meest recente situatie)

Reis info

De treinstations van Angleur en Nessonvaux liggen op de lijn Liège-Verviers. De rit Liège-Angleur duurt 3 minuten, de rit Nessonvaux-Liège 19 minuten. De tocht passeert ook langs het station van Trooz, ideaal voor wie de afstand wat wil inkorten. De diehards kunnen doorlopen tot Pepinster waar het pad ook langs het station passeert.
De stations van Angleur en Pepinster worden minstens om het uur bediend, zowel in de week als in het weekend. Voor Trooz en Nessonvaux geldt dat enkel in de week, in de weekends om de twee uren.

(Controleer deze info altijd zelf met de websites en apps van de betrokken openbaar vervoer maatschappijen - NMBS, De Lijn, Tec... Dienstregelingen wijzigen regelmatig, en zijn anders naargelang het tijdstip van de verplaatsing)

Sfeerbeelden

De wandeling

Victor Hugo schreef over de vallei van de Vesder dat ze de "prachtigste vallei ter wereld is, soms een ravijn, dikwijls een tuin, altijd een paradijs". Nochtans lag de vallei toen al een paar eeuwen bezaaid met metaalsmelterijen en -walserijen die gebruik maakten van de waterkracht van de rivier. Resten van dat pre-industriële verleden komen we tegen bij de 'Maca' te Basse Henne en het merkwaardige kasteeltje La Fenderie bij Trooz.
Maar dat was voor de komst van de zinkfabrieken die de streek tot diep in de 20ste eeuw vergiftigden. De verontreinigde gebieden, zoals bij Angleur en Prayon, zijn er nog altijd, maar zoals we tijdens de tocht kunnen vaststellen herovert de natuur langzaam maar zeker haar rechten. Het frêle zinkviooltje staat symbool voor het immense aanpassingsvermogen van fauna en flora. Toch wonderlijk, als we van hoog boven Angleur zien hoe dichtbevolkt deze Luikse regio is. Ondertussen heeft ook de industrie zich herpakt. In de vallei zien we nog altijd verschillende fabriekscomplexen en zelfs een indrukwekkende steengroeve liggen. Alleen werken ze nu veel milieuvriendelijker dan vroeger.

Bedevaart, oorlog en mineraalwater

Langs een calvarieweg die al in 1771 op de Ferrariskaart aangeduid stond, bereiken we de kapel en basiliek van Chèvremont. De plek was lange tijd een bekend  bedevaartsoord dat vooral in het begin van de 20ste eeuw massa's volk lokte. In 1923 kwamen hier op één dag, voor de kroning van een levensgroot Mariabeeld, 40 000 mensen naar boven. Een tiental jaren later moest Chèvremont echter buigen voor de concurrentie van het 15 km verder gelegen Banneux. Rond 2017 werd het volledige complex te koop gesteld. Sinds oktober 2020 zijn basiliek en klooster in handen van een Brussels bouwconsortium dat er in de komende jaren een 70-tal appartementen wil in onderbrengen. Benieuwd wat dat zal worden.
Door de strategische ligging vlak bij het Fort van Chaudfontaine, werden basiliek en klooster in beide wereldoorlogen telkens grondig gebombardeerd. De kapel wist als bij wonder aan de vernielingen te ontsnappen. Dat was niet het geval voor het Fort dat bij het begin van WO I door een Duitse gelukstreffer in het kruitmagazijn explodeerde. Resultaat: 70 doden in één klap. Ze rusten op het militaire kerkhofje naast de ingang van het fort.
Wat een contrast met de huizenhoge stapels blauwe en rode flessenbakken op de terreinen van mineraalwaterproducent Chaudfontaine. Mis vooral niet de smeedijzeren trapgang naar het stationsperron, vereeuwigd in één van Paul Delvaux's schilderijen. Ook de bijna achter het opvallende (en spuuglelijke) sourceOrama-gebouw verscholen warmwaterbronnen van het vroegere Grand Hôtel des Bains zijn een blik waard.
(Opmerking 2019: het stationnetje van Chaudfontaine was lange tijd niet meer in gebruik, maar is nu terug een operationele halte op de lijn Liège - Verviers. De perrons werden volledig vernieuwd, en de smeedijzeren trapgang grondig gerestaureerd.)

De duivel te slim af

Boven op een heuvelkam passeer je de Pont du Diable (Duivelsbrug). Niemand lijkt het hoe, waarom en wanneer van deze poort naar de Vesdervallei te kennen. Er is alleen een legende die vertelt dat op een dag de doorgang ingestort was zodat de bewoners van de achterliggende streek niet meer in de vallei raakten om er handel te drijven. De duivel bood aan om de brug in één nacht terug op te bouwen, uiteraard in ruil voor de ziel van het eerste wezen dat onder de nieuwe brug zou passeren. De rest van het verhaal laten we u graag zelf ontdekken... De duivel heeft zich alleszins niet meer laten zien, ook niet aan ons.

Andere GR's in de streek

GR 57: Barchon - Angleur (17,5 km)
GR 57: Angleur - Esneux (15,7 km)

GR 579: Awirs - Liège (21,2 km)

GR 5: Dalhem - Olne (23,5 km)

GR 563: Dalhem - Olne (23,5 km)
GR 563: Olne - Herve (20 km)