GR 563: Dalhem - Olne (23,5 km)

Voor ons was dit een wat wisselvallige slotetappe op GR 563. Het was ook een weerzien met een stukje GR 5 dat we lang geleden al eens stapten.

Kaart

(deze track is gebaseerd op de info van de website grsentiers.org, de Waalse GR organisatie; consulteer altijd deze website voor de meest recente situatie)

Reis info

Dalhem bereiken we vanaf het treinstation Liège-Guillemins. We nemen er TEC bus 140 naar Visé die ons daar een dik halfuur later afzet. Vanaf Visé gaat het verder met TEC bus 67 richting Liège. Die moet ons 10 minuten later afzetten aan de halte Dalhem Château. Jammer genoeg missen we de aansluiting in Visé zodat we pas een uur later dan voorzien toekomen in Dalhem.

In Olne (halte Village) nemen we TEC bus 69 (Liège - Verviers).

De tocht is dus prima te organiseren vanuit Liège-Guillemins.

(Controleer deze info altijd zelf met de websites en apps van de betrokken openbaar vervoer maatschappijen - NMBS, De Lijn, Infotec... Dienstregelingen wijzigen regelmatig, en verschillen naargelang dag en uur van de verplaatsing)

Sfeerbeelden

De wandeling

Een uur later dan voorzien staan we in Dalhem op de brug over de Berwinne. Het is nog bewolkt, maar wat later breekt geregeld de zon door en kunnen we genieten van een droog dagje stappen. Alhoewel het al half maart voorbij is blijft de temperatuur onder de 5°C en merken we dat de grond op veel plaatsen nog stevig bevroren is. In de open delen van de tocht bijt een koude noordooster ons toe. Binnen een paar dagen begint de lente, maar hopen dat dit de laatste winterprik is.

Dit is onze slotetappe op GRP 563, de Ronde van het Land van Herve. Toch is het traject niet nieuw. Het zal zowat 10 jaar geleden zijn dat we op de bekende GR 5 route dit stuk al eens stapten. Tussen Dalhem en Nessonvaux lopen GR 5 en GRP 563 samen, en daar neemt deze wandeletappe ongeveer 4/5den van voor zijn rekening. In al die tijd zijn er wel wat wijzigingen aangebracht op dit GR 5 deel, maar vele plaatsen klinken ons nog altijd bekend in de oren en herkennen we ook als we er voorbij stappen.

Dat begint al in Dalhem. Vanaf de 11de eeuw overheerste de burcht van het Graafschap Dalhem de streek. Vandaag getuigen de ruïnes van een indrukwekkende donjon nog altijd van dat verleden. Het bekendste beeld van Dalhem is dat van de "Wichet de la Rose", een uit 1620 daterende doorgang in de versterkte omwalling. Het is langs daar dat we het centrum verlaten. Iets lager passeren we de tunnelingang van een vroegere buurtspoorlijn die Liège verbond met 's Gravenvoeren. De tunnel is nog altijd afgesloten, maar zou binnenkort terug opengesteld worden als onderdeel van een nieuwe wandelweg die in de streek uitgewerkt wordt. Ook het pad dat we een tijdlang volgen maakt deel uit van die plannen en wordt momenteel duchtig onder handen genomen.
Het traject buigt af richting Feneur dat we bereiken via smalle paadjes rond een oude boerderij en door weilanden. Tussen Feneur en Saint-Remy volgen we het valleitje van de Bollandbeek. Het zicht op Saint-Remy is te mooi om er geen foto van te nemen. Voorbij dit plaatsje duikt de route door bos naar beneden om uit te komen in de vallei van de Julienne. Dit is een van de mooiste passages tijdens de tocht. We volgen de vallei tot bijna aan de E40 die we via een tunnel onderdoor lopen. Door de windrichting zal het lawaai van het E40 betonlint ons aan de overkant nog bijna 10 km achtervolgen.

Net voorbij de tunnel herkennen we de plaats waar vroeger de populaire GR 57 (Ourthepad) startte. De aanduiding op de betonnen elektriciteitspaal staat er nog altijd, alhoewel het officiële vertrekpunt van GR 57 nu het treinstation Liège-Guillemins is. Nu is de plek het startpunt van een 'verbindingsroute' naar GR 57... what's in a name?

De volgende plaats waar we langslopen is Saive. Ook hier worden we verwelkomd door een stoere donjon. Ondertussen valt meer en meer op hoeveel nieuwbouw we passeren, meestal niet in de dorpskernen, maar erbuiten. De Vlaamse ziekte van de uitwaaierende nieuwbouwwijken met hun op blokkendozen lijkende villas en grote ongerepte tuinen lijkt nu ook Wallonië aan te tasten. Tijdens het verder verloop van de tocht zal het fenomeen van die uitzaaiende baksteenkankers alleen maar bevestigd worden.

Eenmaal Saive voorbij lopen we lange tijd over saai asfalt op een open hoogplateau. De ijzige wind laat zich goed voelen. In de verte duikt het silhouet van de Micheroux terril op, ook wel Terril de Retinne genoemd. Niet te verwonderen dat bij Evegnée-Tignée de GR 412 route aansluit op ons pad. De streek lag vroeger dan ook bezaaid met steenkoolmijnen waarvan Blégny wel de bekendste was. We volgen een stukje het Ravel 38 fietspad in de richting van de 350 m hoge kolos. Deze Ravel kwamen we ook al tegen tijdens eerdere tochten op GRP563 bij Plombières en Hombourg. Als we hem steeds verder zouden volgen moeten we uiteindelijk uitkomen in Vaux-sous-Chèvremont (Chaudfontaine) bij Liège. In de topogids die nochtans maar dateert van maart 2017 staat een foto van het stukje dat we volgen. Toen was het nog onverhard. De asfaltstrook waarop we nu stappen moet dus nog erg recent zijn.
We verlaten de Ravel en de GR 412 hoofdroute om nog een stuk van de GR 412 Soumagne Lus te volgen. Die voert ons richting Soumagne via een mooie reeks weide-doorsteken en smalle paadjes langs het valleitje van de Ruisseau des Marais. In het gehucht Les Carmes splitst de lus af en stappen wij richting Ayeneux.

Volgende bestemming moet het dorpje Saint-Hadelin zijn. Op een of andere manier lukt het ons om een verkeerd pad in te lopen. We beseffen de vergissing pas als we in de verte een dorp zien liggen dat volgens onze kaart alleen maar Saint-Hadelin kan zijn. Niet getreurd, het zicht op het dorp is mooi, en tegelijk hebben we ons traject een klein kilometertje ingekort.
Wat verder vinden we de wit-rode tekens terug en zijn we op weg naar Olne. Al vlug presenteert ook dit dorp zich in de verte. Nog een paar kronkels en we staan bij de kerk, eindpunt van deze wandeletappe.
In de dorpsstraat, schuin tegenover de kerk, staat nog altijd het groene buxusbeeld van het op een bank zittende koppel. Tien jaar geleden viel het ons al op. Nu vonden we het terug in een belabberde toestand. De beruchte buxusschimmel heeft toegeslagen en het lijkt er niet op dat het nog goed komt met het beeld. Jammer, het was een mooi tafereeltje.

De bushalte ligt zo'n 250m verder, bij de ingang van de zoveelste prille nieuwbouwwijk. Het is ondertussen kwart voor vijf. Aan het schooltje in de dorpskom zagen we heel wat auto's met draaiende motoren wachten op de kinderen. De auto's die bij de bushalte afslaan naar de nieuwbouwwijk zijn dezelfde. Vijfhonderd meter heen en terug stappen om de kinderen op te halen is er duidelijk teveel aan. Maar wat wil je? Zolang de overheid het dure (3 miljard Euro per jaar) en vervuilende systeem van de bedrijfswagens blijft subsidiëren, houdt ze ook dit soort uitwassen van het systeem in stand. Het met veel fanfare aangekondigde Cash for Cars en het mobiliteitsbudget zijn maar een pleister op een houten been en zullen weinig of niets veranderen, daar zijn alle experts het nu al over eens. 

Andere GR-tochten in de streek

GR 412 (Pad van de Terrils)
LAW 7-2 (Pelgrimspad - Nederland)
GR 5 (Noordzee - Middellandse Zee)
GR 57: Barchon - Angleur (17,5 km)