GR 563: Hombourg - Dalhem (25 km)

IMG 20180306 125535526

Nog maar eens een topwandeling door de noordrand van het Land van Herve. Het enige minpunt: ik keek uit naar een lekker biertje en een stevige hap in de Abdij van Val-Dieu, maar daar was alles potdicht.

 

Kaart

(deze track is gebaseerd op de info van de website grsentiers.org, de Waalse GR organisatie; consulteer altijd deze website voor de meest recente situatie)

 

Reis info

Hombourg, het eindpunt van onze laatste GR 563 tocht, is met openbaar vervoer niet te bereiken voor de middag. Daarom besloot ik 7 km van het GR 563 traject over te slaan en deze etappe te starten in Aubel.

Voor vroege vogels is Aubel te bereiken met TEC bus 139 vanuit Visé (rit duurt 36 minuten). Interessant, want je kunt vanuit Dalhem, eindpunt van de etappe, ook met een TEC bus terugkeren naar Visé.
Een regelmatiger verbinding is er vanuit Verviers met TEC bus 738 (rit duurt 40 minuten). Het wordt dan wel veel omslachtiger om met bus en trein terug te keren naar Verviers vanuit Dalhem.

In Dalhem pikt TEC bus 67 je op om je ofwel naar Visé te rijden, ofwel naar Liège Gare Leopold. De rit naar Visé duurt net geen 20 minuten, de rit naar Liège duurt ruim 45 minuten, maar door de stadsdrukte liep dat op tot meer dan een uur.
In Liège Gare Léopold kun je een trein nemen naar Liège Guillemins en zo verder reizen naar Verviers. Reken alles samen toch altijd bijna 2 uren tussen Dalhem en Verviers.

(Controleer deze info altijd zelf met de websites en apps van de betrokken openbaar vervoer maatschappijen - NMBS, De Lijn, Infotec... Dienstregelingen wijzigen regelmatig, en verschillen naargelang dag en uur van de verplaatsing)

 

Sfeerbeelden

 

De wandeling

Na enkele bewogen en trieste weken (moeder overleden) was ik dringend aan een wandeling toe. Zo'n gebeurtenis raakt je harder dan je wil toegeven, geestelijk, maar ook lichamelijk. Eens te meer kreeg ik het bewijs dat een stevige natuurwandeling niet alleen gezond is, maar ook een sterk helend en zelfs troostend effect heeft. Ik kan het iedereen alleen maar warm aanbevelen.

Voor het vervolg van de GR 563, Ronde van het Land van Herve, moest ik in Hombourg zijn. De plaats is met openbaar vervoer niet te bereiken voor de middag. Ik had me voorgenomen om met de bus tot Aubel te rijden en van daar autostop te doen naar Hombourg. Maar deze keer zag ik dat allesbehalve zitten. Ik wilde tot Dalhem stappen, een tocht van 25 km. Door de omstandigheden was me dat dit keer toch van het goede wat teveel. Dan maar niet, zelfs al lijken de 7 km tussen Hombourg en Aubel best aantrekkelijk volgens de topogids.

Aubel staat in de streek bekend als een economisch succesverhaal. De bekende Sirop de Liège wordt er geproduceerd, maar ook Hervekazen en andere (zoals die van de Abdij van Val-Dieu), vleesproducten en charcuterie, bieren, ciders en koeken. In het centrum is net de wekelijkse markt van streekproducten bezig. Dat het goed gaat met Aubel bewijzen ook de hoge huizenprijzen, al zullen de nabijheid van de Voerstreek, Nederland en Duitsland daar ook wel mee te maken hebben.
Niet alleen het heden is belangrijk in Aubel. Tal van gebouwen, monumenten en grafstenen op de oude goed bewaarde begraafplaats gaan terug tot de 16de en 17de eeuw. Het merkwaardige Sint-Hubertus kapelletje op de centrale marktplaats zou dateren van 1760.

Het GR 563 traject laat Aubel al vlug achter zich. Een reeks weidepoortjes voert naar een buitenwijk waar de Belbeek overgestoken wordt. Een onverharde veldweg passeert langs de prachtig gelegen Sint-Annakapel. Een picknickbank en zelfs een barbecue nodigen uit om even te genieten van het zicht over de streek. Wat verder doet een reeks weidedoorsteken naar adem happen. Dat komt niet alleen door een nogal abrupt klimmetje, maar vooral door de penetrante stank van de pas bemeste weides. De harde winterprik lijkt nu definitief voorbij en overal rijden de traktoren af en aan om het geurige goedje over de velden uit te sproeien. Net voor ik de laatste weide instap zie ik een traktor wegrijden. Die boer zal ook gelachen hebben als hij me daar zag lopen.
Op een stukje asfaltweg staat een bordje dat wijst naar een iets verder gelegen oriëntatietafel. De plaats heet Knuppelstock, 'knoestige stok'. Uitgehouwen in blauwe hardsteen en voorzien van bronzen details toont de tafel het uitgestrekte landschap dat zich aan de voeten van de bezoeker ontplooit. Het realistische reliëf laat ook slechtzienden een idee krijgen van het panorama. De bronzen details zijn jammer genoeg wel al verdwenen. Niet toevallig tref je op deze plaats ook een bunker uit Wereldoorlog II aan, ideaal gelegen om de streek goed in het oog te kunnen houden.

Wat verder daalt het traject, steekt een eerste maal de Berwinne over, en komt uit bij de Abdij van Val-Dieu (Godsdal). Naar deze plaats keek ik uit, niet zozeer omdat ik ze al zo dikwijls hoorde vernoemen, maar vooral omdat ik me verheugde op een smakelijk lokaal biertje, gecombineerd met een boterham belegd met Stron d'Poye, letterlijk 'kippenstront'. De abdij staat dan ook bekend voor zijn uitstekende bieren en kazen. Daardoor had ik weinig of geen mondvoorraad meegenomen op deze tocht. Wat een misrekening! De taverne was potdicht. Er restte me niks anders dan in het achterliggende fraaie park een bank op te zoeken om daar wat noten en koekjes door te spoelen met een slok lauwe koffie en water.
De gebouwen en kerk vormen wel een mooi harmonisch geheel. Niet te verwonderen dat ze met stip aangeschreven staan als dé toeristische trekpleister van de streek. De Abdij van Godsdal ligt pal op de grens van het vroegere graafschap Dalhem en het hertogdom Limbourg. Ze ontstond in de 13de eeuw toen de graaf van Dalhem een groot terrein schonk aan de Cistercienzermonniken van Hocht (Lanaken), daarin prompt gevolgd door de hertog van Limbourg. In die tijd stond de aanwezigheid van een abdij nog symbool voor de welstand en de macht van de beschermheren. In 1574 werden de gebouwen evenwel verwoest door Hollandse troepen. Na een heropleving in de 18de eeuw raakte de abdij met de Franse Revolutie volledig in verval. Toch werd ze in 1845 terug in haar volle luister hersteld. Tot 2001 verbleven er monniken. Sindsdien zorgt de Communauté Chrétienne de Val-Dieu voor de verdere commerciële en spirituele exploitatie van de plek, maar dan niet op dinsdag.

Na de wat teleurstellende pauze klimt GR 563 de Berwinnevallei uit om alweer via een reeks weide-doorsteken en wat asfalt het gehucht Mauhin te passeren. Door bos en een hol pad dat op sommige plaatsen eerder op een bevroren beek lijkt, daalt het naar de Ruisseau d'Asse. Een aangenaam pad volgt het valleitje waar de beek zich tussen kale wilgen kronkelt. Na een oversteek gaat het langs de andere kant van de vallei verder naar Mortroux. Een onverhard wegje daalt naar de Saint Luciekerk. In dit dorp, nu deelgemeente van Dalhem, mondt de Asse beek uit in de Berwinne die iets verder terug overgestoken wordt. Veel valt er niet te beleven in Mortroux, dus maar verder stappen.
Door velden en weides stijgt het traject geleidelijk naar een open plateau. Ook hier worden volop weides bemest. In het gehucht La Tombe gaat het voorbij de eenvoudige Sainte-Croixkapel. La Tombe, Mortroux, toch nogal luguber klinkende namen...

In het laatste stukje van de tocht kom ik bij de samenvoeging met het Nederlandse Pelgrimspad (LAW 7-2). Deze route blijft een kilometertje gelijk lopen met GR 563, meer bepaald tot aan de Ferme de Cronwez. De naam van deze hoeve is me nog bekend van vroegere tochten op de GR 5 (Noordzee - Middellandse Zee). GR 5 vervoegt hier het GR 563 traject en beide routes zullen samen verder lopen tot voorbij Olne. De rest van de Ronde van het Land van Herve zou me dus redelijk bekend moeten voorkomen. Ik herinner me alvast de omgeving met de Berwinne nog (toen zaten er volop forelvissers langs de rivier), maar met de hoeve heb ik heel wat meer problemen. Het was toen een nogal vervallen plek, nu is de hoeve duchtig gerestaureerd en waarschijnlijk zelfs geen hoeve meer.
Een paar honderd meter later duikt aan de overkant van de Berwinne het nog altijd even ongenaakbare kasteel van Dalhem op. Uiteindelijk kom ik na 18 mooie kilometers bij de brug over de Berwinne aan in Dalhem. De bushalte Château ligt iets verder.

 

Andere GR-tochten in de streek

GR 128 (Vlaanderenroute)
LAW 7-2 (Pelgrimspad - Nederland)
Hertog Limburgpad (Duitsland, Nederland, België)
GR 5: Dalhem - Olne (23,5 km)

 
 
 
 
Deze website gebruikt cookies. Sommige zijn noodzakelijk voor de werking van de website, andere helpen om de werking van de website te verbeteren en om bezoekers een betere surfervaring te bezorgen. Je kunt zelf beslissen of je cookies toelaat of niet. Bij weigering zou het kunnen dat niet alle mogelijkheden van de website functioneren.